गर्वाचे घर खाली!

(अ) प्रिय पोंटिंग,
काल जेव्हा युवी ने खणखणीत चौकार ठोकून भारतीय विजयावर शिक्कामोर्तब केले त्या वेळी तुझ्या एरवी मुजोर असलेला पण पडलेला चेहेरा बघून मला मला इयत्ता दुसरीत शिकलेली म्हण सतत आठवत होती गर्वाचे घर खाली !
कालच्या सामन्यातील दोन विलक्षण प्रसंगांची तुला मुद्दाम आठवण करून द्यायची आहे. तू तर मैदानातच होतास आणि प्रत्यक्ष साक्षीदार होतास.
प्रसंग १: सचिन तेंडूलकर बाद झाला तो
प्रसंग २: गंभीर चा झेल घेतल्याचे अपील नामंजूर झाल्यावर त्याला तू केलेले चालेंज
पहिल्या प्रसंगात सत्यवान सचिन समोर असल्यामुळे अम्पायर ला सुद्धा निर्णय तपासून घ्यायची गरज भासली. इथे परत एकदा लक्षात घेण्यासारखी गोष्ट म्हणजे, सचिन परत जायला निघाला होता! त्याच्या ब्याटला चेंडू लागून विकेटकीपर कडे गेला आणि सचिन देवा च्या मते ह्यासाठी अम्पायची परीक्षा घ्यायची अजिबात गरज नसते (बघ पटतंय का).
आता दुसरा प्रसंग पहा. गंभीर चा झेल घेतला म्हणून मिरवणारे तू आणि तुझी टीम! पण पर्यायाने साऱ्या जगाला काय दिसले? दिसले कि चेंडूचा टप्पा पडून तो फिल्डर च्या हातात विसावला होता. पुन्हा एकदा खोटारडेपणा समोर आला. आमच्या कडे (आणि तुमच्या कडेही) मांजर नावाचा प्राणी आहे. तो काय करतो कि दूध पितो. पण ते पिताना डोळे मिटून घेतो बरका. का माहितेय? त्याला वाटते कि आपण डोळे मिटले म्हणजे कोणी आपल्याला पाहत नाही! कळतय का मी काय म्हणतोय ते?
कदाचित (नाही माझी पूर्ण खात्री आहे कि) तू क्रिकेट मध्ये 'खोटे कसे खेळावे' ह्याची परीक्षा 'गोल्ड मेडल' मिळवून पास झाला आहेस. त्यामुळेच तुला जनाची तर नाहीच पण मनाची सुद्धा ... नाहीच. असे कोर्सेस आमच्या भारतात उपलब्ध नाहीत ( पण फक्त खेळाच्या बाबतीत बरका!).
स्लेजिंग करून, समोरच्या संघाला प्रोवोक करून जिंकण्याचे रडी डाव खेळून मिळालेले जगज्जेतेपद काय कामाचे रे? केवळ गोरी कातडी म्हणून "मी सांगेन ती पूर्व दिशा" सांगण्याचे आणि इतरांनी ऐकण्याचे दिवस गेले. पर्थ च्या खेळपट्टीवर तुझा माज आमच्या शिलेदारांनी उतरवला ते तू विसरलास का रे?
सचिन बरोबर स्वतःची तुलना करतोस न त्या वेळेला आमच्या मराठीमधील एक गोष्ट आठवते..... "बेडकी कितीही फुगली तरी तिला बैल होता येत नाही" जाऊ दे तुला नाही कळणार हे सगळ.
सध्या कुठल्यातरी 'संस्कारवर्गात' जा. हे काय असते हे माहित नसेल तर सचिन चा फोटो घरात लाव... काहीतरी चांगली प्रेरणा मिळेल.
लोभ नसावा
भारतीय